برقراری سیستم هشدار سیل با استفاده از مدیریت یکپارچه مدل های هیدرولوژیکی و هیدرولیکی (مطالعه موردی:حوزه آبخیز سد گرمی چای )

چکیده بررسی هرچه بیشتر در مورد سیلاب از نقطه نظرهای مختلف هیدرومتئولوژی و سیستم حوزه­های آبخیز و تحلیل مدل­های بارش- رواناب و تعیین پهنه­های سیل­گیر با توجه به شرایط هیدرولوژیکی و هیدرولیکی حوضه، نه تنها از نظر مالی و حقوقی بلکه برای پیش­بینی و کمک به سیستم­های هشدار­دهنده سیل راه­گشا می­باشد. هدف از پژوهش حاضر، ارائه راهکاری مناسب به منظور برقراری سیستم هشدار سیل با استفاده از مدل­ هیدرولوژیکی hec-hms و مدل هیدرولیکی hec-ras در حوضه سد گرمی­چای می­باشد. در مطالعات هیدرولوژی پس از بازسازی داده ها، آنالیز فرکانس سیلاب های حداکثر یک­روزه در محل ایستگاه ها صورت گرفته است که توزیع منتخب برای همه ایستگاه ها، توزیع نرمال سه پارامتری بود. با اعمال نسبت سیلاب حداکثر لحظه ای به سیلاب حداکثر یک روزه، مقادیر سیلاب حداکثر لحظه ای با دوره بازگشت های مختلف رودخانه گرمی چای در محل سد گرمی چای محاسبه گردید. طغیان­های رودخانه گرمی­چای در شرایط موجود بخصوص در دوره بازگشت­های نسبتاً بالا باعث غرقابی شدن قسمت زیادی از کنار رودخانه با توجه به شیب کم اراضی منتهی به رودخانه می­شود. محاسبات حاصل از اجرای مدل نشان داد که نحوه مشارکت زیرحوضه ها در سیل خروجی لزوماً متناسب با دبی اوج زیرحوضه ها نبوده و زیرحوضه های با دبی اوج بالا ضرورتاً تأثیر بیشتری در سیل خروجی حوضه ندارند. بر اساس نتایج بدست آمده زمان پیش­هشدار در سد گرمی­چای در گروه c (بیش از 3 تا 6 ساعت) طبقه­بندی گردید.